Το έργο αναμένεται να βελτιώσει την προστασία θυμάτων Έμφυλης Βίας, επεκτείνωντας την πρόληψη και ανταπόκρισης σε Έμφυλη Βία στις συνεργαζόμενες χώρες. Η μεταφορά συντονισμού σε τοπικό επίπεδο, ενσωματώνοντας περιεκτικές δραστηριότητες περί Έμφυλης Βίας σε εθνικά προγράμματα/παροχές υπηρεσιών, η ενδυνάμωση δικτύων και η βελτίωση κοινοποίησης ενημέρωσης που το έργο επιθυμεί να δημιουργήσει ένα μοντέλο ανταπόκρισης σε Έμφυλη Βία στο πλαίσιο της προσφυγικής κρίσης και της μαζικής εισροής μη Ευρωπαίων πολιτών σε ευρωπαϊκές κοινωνίες. Προς το σκοπό αυτό, μάλλον παρά την «πολιτισμοποίηση» των εμπειριών των γυναικών, η έμφαση θα δοθεί στον «διαπολιτισμό» υπηρεσιών, το οποίο σημαίνει, μεγαλύτερη συνοχή και ευαισθησία στις ανάγκες των γυναικών υπό συγκεκριμένες συνθήκες τρωτότητας και στην αποτελεσματικότητα των κανονισμών μετανάστευσης στην προστασία γυναικών.

Συγχρόνως, το έργο έχει σκοπό να γεφυρώσει το χάσμα της αντιμετώπισης της βίας εναντίον γυναικών μεταναστριών και προσφύγων χωριστά από την «επικρατούσα» βία εναντίον γυναικών και συχνά ως τμήμα αντιρατσιστικών και μεταναστευτικών πολιτικών αντί ως τμήμα εργασίας για τη Έμφυλη Βία. Αυτό επίσης τροφοδοτεί μια διχοτόμηση μεταξύ «χειραφετημένων» Ευρωπαίων γυναικών και «καταπιεσμένων» εθνικών ή μειονοτικών γυναικών που συνεισφέρει στην παραμονή επικρατούντων των ουσιαστικών απόψεων πολιτιστικής και θρησκευτικής ταυτότητας. Η χωριστή αντιμετώπιση βίας εναντίον μειονοτικών γυναικών εξυπηρετεί μια διακρισιακή ή ξενοφοβική ατζέντα η οποία σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργεί νόμιμες ανησυχίες ότι τα δικαιώματα των γυναικών γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ωστόσο, η επικέντρωση στη θρησκεία και τον πολιτισμό δεν θα πρέπει να σημαίνει ότι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες, ανισορροπίες δυνάμεων και θεσμοθετημένων διακρίσεων – όλα εκ των οποίων συνεισφέρουν στην περιθωριοποίηση των γυναικών – πρέπει να αγνοούνται.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις αντιφάσεις και τις νέες προκλήσεις το έργο αναγνωρίζει την ανάγκη δημιουργίας (ανθρώπινης) δυνατότητας και να περιλάβει κυβερνήσεις και μη κρατικές οργανώσεις στους μηχανισμούς συντονισμού καθώς και να εντάξει την κοινότητα στην πρόσληψη και στην ανταπόκριση σε Έμφυλη Βία περιλαμβάνοντας δραστηριότητες περί Έμφυλης Βίας σε στρατηγικές μεταξύ φορέων και εκκλήσεις και ταυτοποιώντας και κινητοποιώντας όλους τους διαθέσιμους πόρους εθνικά και διεθνώς.

Η δημιουργία δυνατοτήτων στους εμπλεκόμενους βασικούς επαγγελματίες, ο συντονισμός και ση συστηματοποίηση της δραστηριότητας των σχετικών ΜΚΟ και η προσαρμογή αυτών στις τρέχουσες συνθήκες, θα συνεισφέρει στην προώθηση των συστημάτων πρόληψης και προστασίας από Έμφυλη Βία.

Οι καινοτόμες πλευρές του έργου είναι :

• Η ανάπτυξη εκπαιδευτικών πακέτων και εργαλείων με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες των θυμάτων (παράνομη είσοδος, τρόπος ταξιδίου, εγκατάσταση σε φιλοξενούσες χώρες) και το καθεστώς τους το οποίο προσομοιάζει σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης. Έτσι, θα χρησιμοποιήσουμε το υπάρχον εκπαιδευτικό υλικό για την πρόληψη Έμφυλης Βίας σε τρίτες χώρες για να εμπλουτιστεί με το θέμα της ταυτότητας πρόσφυγα και καθεστώτος των θυμάτων.
• Η δημιουργία πολυπαραγοντικού μηχανισμού συντονισμού και για τον δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα, η δέουσα καταγραφή των συλλεχθέντων δεδομένων και η δημιουργία αποτελεσματικού και αξιόπιστου μηχανισμού παραπομπής με βάση την αναγνώριση των καλών πρακτικών μεταξύ των χωρών της υπόθεσης και πέραν αυτών, θα διασφαλίσουν ότι όλα τα θύματα Έμφυλης Βίας θα γίνουν δεκτά και θα υποστηριχθούν όπως πρέπει.
• Η εκπαίδευση η οποία έως τώρα απευθύνεται στο επαγγελματικό προσωπικό των εγκαταστάσεων φιλοξενίας για επιζώντες Έμφυλης Βίας ενώ ο ρόλος του βοηθητικού προσωπικού δεν έχει ληφθεί υπόψη και έχει υποτιμηθεί ο κίνδυνος ξενοφοβικής και στερεότυπης έμφυλης συμπεριφοράς ώστε υποβαθμίζεται η λειτουργία των συγκεκριμένων υποστηρικτικών δομών/μονάδων και του βοηθητικού ρόλους τους στα μάτια των θυμάτων. Ως εκ τούτου η εκπαίδευση θα προσανατολιστεί προς θέματα αντιρατσισμού, αντισεξισμού και κατά των διακρίσεων.
• Η ταυτοποίηση των κινδύνων για γυναίκες στο συγκεκριμένο άνευ προηγουμένου πλαίσιο επείγοντος, μέσω ανάλυσης καταστάσεων και ελέγχων ασφαλείας.
• Η προαγωγή των ασφαλών δραστηριοτήτων γυναικών όσον αφορά τις εγκαταστάσεις φιλοξενίας όλων των ειδών (κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, εναλλακτική φιλοξενία) και σεμινάρια ενδυνάμωσης θα προσφέρουν πολύτιμες διαδραστικές ευκαιρίες έναντι εμπειριών απομόνωσης και αισθήματος αδυναμίας.